Երաժշտության ազդեցությունը ուղեղի վրա
Երաժշտական բազմաթիվ ժանրեր կան, որոցից մի մասի հնչողությունը մեզ հաճելի է, իսկ մյուսները պարզապես տանել չենք կարողանում: Սակայն արդյո՞ք նյարդաֆիզիոլոգիական տեսանկյունից դրանք տարբերվում են միմյանցից: Միգուցե մեր ուղեղի համար երաժշտությունը պարզապես աղմու՞կ է:
Սկանդինավյան գիտնականներն ուսումնասիրել են այս խնդիրն ու հետաքրքիր եզրակացությունների եկել: Նորագույն ախտորոշիչ տեխնոլոգիաների միջոցով մասնագետներին հաջողվեց պարզել՝ ուղեղի որ մասերն են ակտիվանում երաժշտութուն լսելիս: Հետազոտությանը մասնակցել են կամավորներ, ովքեր պետք է լսեին տարբեր կատարողների երաժշտություն՝ Անտոնիո Վիվալդիից մինչև The Beatles: Այդ ընթացքում գիտնականները ՄՌՏ-ի միջոցով գնահատում էին ուղեղի ակտիվությունը, այնուհետև վերլուծում այդ ակտիվության և առաջարկվող երաժշտության առանձնահատկությունների (տոնայնություն, տեմբր, վոկալի առկայություն կամ բացակայություն) միջև կապը: Պարզվեց, որ միանման ձայնային բնութագրերով օժտված մեղեդիները գրգռում են ուղեղի նույն հատվածները:
Ընդհանուր առմամբ, երաժշտության ազդեցությունը կենտրոնական նյարդային համակարգին կարելի է բնութագրել որպես բարդ ու տարաբնույթ: Այն ակտիվացնում է կեղևի շարժողական և լսողական հատվածները, նաև լիմբիկ համակարգը, որը պատասխանատու է էմոցիոնալ ոլորտի համար:
Պարզվել է այս ակտիվության հստակ տեղակայումը:
Հիմնականում մասնակցում են ուղեղի այն հատվածները, որոնք պատասխանատու են ինքնագնահատականի և էսթետիկ դատողության համար: Մեկ այլ հետաքրքիր երևույթ էլ է բացահայտվել` պարզվում է, որ վոկալ և գործիքային երաժշտությունը տարբեր կերպ է ընկալվում: Տեքստի առկայությունը բերում է կիսագնդերի միջև ակտիվության վերաբաշխման: Իսկ թե ինչն է ավելի օգտակար ուղեղին՝ Վիվալդին, թե Լեդի Գագան, գիտությունը դեռ պետք պարզի:
Սկանդինավյան գիտնականներն ուսումնասիրել են այս խնդիրն ու հետաքրքիր եզրակացությունների եկել: Նորագույն ախտորոշիչ տեխնոլոգիաների միջոցով մասնագետներին հաջողվեց պարզել՝ ուղեղի որ մասերն են ակտիվանում երաժշտութուն լսելիս: Հետազոտությանը մասնակցել են կամավորներ, ովքեր պետք է լսեին տարբեր կատարողների երաժշտություն՝ Անտոնիո Վիվալդիից մինչև The Beatles: Այդ ընթացքում գիտնականները ՄՌՏ-ի միջոցով գնահատում էին ուղեղի ակտիվությունը, այնուհետև վերլուծում այդ ակտիվության և առաջարկվող երաժշտության առանձնահատկությունների (տոնայնություն, տեմբր, վոկալի առկայություն կամ բացակայություն) միջև կապը: Պարզվեց, որ միանման ձայնային բնութագրերով օժտված մեղեդիները գրգռում են ուղեղի նույն հատվածները:
Ընդհանուր առմամբ, երաժշտության ազդեցությունը կենտրոնական նյարդային համակարգին կարելի է բնութագրել որպես բարդ ու տարաբնույթ: Այն ակտիվացնում է կեղևի շարժողական և լսողական հատվածները, նաև լիմբիկ համակարգը, որը պատասխանատու է էմոցիոնալ ոլորտի համար:
Պարզվել է այս ակտիվության հստակ տեղակայումը:
Հիմնականում մասնակցում են ուղեղի այն հատվածները, որոնք պատասխանատու են ինքնագնահատականի և էսթետիկ դատողության համար: Մեկ այլ հետաքրքիր երևույթ էլ է բացահայտվել` պարզվում է, որ վոկալ և գործիքային երաժշտությունը տարբեր կերպ է ընկալվում: Տեքստի առկայությունը բերում է կիսագնդերի միջև ակտիվության վերաբաշխման: Իսկ թե ինչն է ավելի օգտակար ուղեղին՝ Վիվալդին, թե Լեդի Գագան, գիտությունը դեռ պետք պարզի:
Երաժշտության ազդեցությունը ուղեղի վրա թեմայով այլ հոդվածներ
Տարածել...
Translation Русский English Français Español Türkçe ქართული فارسی
Աղբյուրը: http://erkusov.com/WebPlayer201/Vol28/Music.jpg
